”பன்மைத்துவம், சமநீதி, சமூகநீதி மரபே நம் மண்ணின் மரபு!” – சு.வெங்கடேசன் எம்.பி.

கலாசார ரீதியில் பாஜகவை எதிர்கொள்ள வேண்டும் என சொன்னதை திரித்து ‘கருத்தியல் மாற்றம்’ என்றோருக்கும், ‘இனி இடதுசாரிகள் காவடி எடுப்பார்களா’ எனப் பகடி பேசியோருக்கும் இன்றைய CPIM தமிழ்நாடு மாநில மாநாட்டில் பேசிய தோழர் சு.வெங்கடேசன் எம்.பி. வழங்கிய பதில்: –

மாபெரும் தத்துவ ஆசான் ஏங்கெல்ஸ் எழுதிய மனித குல வரலாறு பற்றிய மகத்தான நூல் “குடும்பம், தனிச்சொத்து, அரசு ஆகியவற்றின் தோற்றம்”. இந்நூலின் முன்னுரையில் ஆதி தாய்வழிச் சமூகமானது தந்தை வழிச்சமூகமாக மாறும் காலத்தையும் பழைய கண்ணோட்டத்தின் பிரதிநிதிகளான பழைய தெய்வங்களூடே புதிய கண்ணோட்டத்தின் பிரதிநிதிகளான புதிய தெய்வங்கள் எப்படி பலவந்தமாக உள் நுழைகின்றன என்பதைப் பற்றியும் விரிவாக எழுதியிருப்பார்.

”கிளிதெம்னெஸ்த்ரா தனது காதலன் எகிஸ்தசுக்காக, அப்பொழுதுதான் ட்ரோஜன் யுத்தத்திலிருந்து திரும்பி வந்த தன் கணவன் அகமெம்னானை கொன்றுவிடுவார். ஆனால் அகமெம்னான் மூலம் பெற்ற மகனாகிய ஓரெஸ்தஸ் தந்தையின் கொலைக்குப் பழிவாங்குவதற்காக தாயைக் கொலை செய்வான்”.

கணவன் என்ற ஆணைக் கொலை செய்ததற்கான நியாயத்தையும், தாய் என்ற பெண்ணைக் கொலை செய்ததற்கான நியாயத்தையும் பற்றி விவாதிக்கப்படுகிறது. இரு கொலைகளையும் தூண்டியவர்கள் தெய்வங்கள். தாய்வழிச் சமூகத்தில் தாய் கொலைதான் மிகப்பெரியக் குற்றம். ஆனால் தந்தை வழிச்சமூகத்தின் பிரதிநிதிகளாக உருவாகத் துவங்கிய புதிய தெய்வங்கள் அதற்கு எதிராக வாதிடுகின்றன.

நீதிமன்றத்தில் தெய்வங்கள் வாக்களிக்கின்றன. வாக்குகள் இரு பக்கமும் சம அளவில் அமைகிறது. இறுதியாக நீதிமன்றத்தின் தலைவி அதீனா ‘தாயைக் கொன்றது குற்றமல்ல’ என்ற தரப்புக்கு வாக்களிக்கிறார். அதுவே தீர்ப்பாக மாறுகிறது.

தாய்வழிச் சமூகத்து வீழ்ச்சியின் கடைசி எச்சமாக இதனை மேற்கோள் காட்டுகிறார் ஏங்கெல்ஸ். கிரேக்கக் காவியங்களே ஐரோப்பிய அறிவுலகத்தின் மூலச்சொத்து. எனவே, கிரேக்கக் காவியத்தை வைத்து தாய்வழிச் சமூகம் வீழ்ந்த கதையை விளக்கியிருப்பார் மாமேதை ஏங்கெல்ஸ்.

கிரேக்க மொழியில் ஆதிக் காவியங்கள் எழுதப்பட்ட அதே காலத்தில் உலகத்தின் இன்னொரு மொழியில் அதற்கு நிகரான மகாக் காவியங்கள் எழுதப்பட்டுக் கொண்டிருந்தன. அந்த மொழியின் பெயர் தமிழ். அந்த நிலத்தின் பெயர் தமிழகம். அந்த மண்ணின் பெயர் மதுரை.

இம்மண்ணின் தெய்வமான மீனாட்சியின் கதையை ஏங்கெல்ஸ் அறிந்திருந்தால் தனது நூலின் முன்னுரைக்கு கிரேக்கத்தின் பழைய கடவுளர்களை உவமை சொல்லியிருக்க மாட்டார். மீனாட்சியின் கதையே ஆகச்சிறந்ததென உதாரணம் சொல்லியிருப்பார்.

ஆம். யாராலும் வெல்ல முடியாத பெண்ணரசி மீனாட்சி! உலகை வென்று முடிக்கிறாள். இறுதியாக யுத்தக் களத்துக்கு சிவன் வந்ததும் அவளது மூன்றாவது மார்பு மறைகிறது. போரிடாமலே சிவன் வென்றதாகக் கதை முடிகிறது.

தாய்வழிச் சமூகம் அதிகாரங்களை இழக்கும்போது பெண்கள் தங்களின் மார்பகங்களை இழப்பதான குறியீட்டுக் கதைகள் உலகெங்கும் உள்ள ஆதி குடிகளிடம் இன்றுமுள்ளது. ஆப்பிரிக்க கண்டத்திலும், அமேசான் காடுகளிலும் குஜராத் பழங்குடிகளிடமும், தமிழ்ச் சமூகத்தின் ஆதி நினைவிலும் இக்கதைகள் இன்றும் உண்டு.

மீனாட்சியின் கதைக்கு மட்டும் ஒரு கூடுதல் சிறப்புண்டு. போர்க்களத்துக்கு வந்த சிவன் போரிடாமலே வென்று முடிக்கிறார். ஆண்வழிச் சமூகத்தின் அதிகார அரசியல் துவங்குகிறது. ஆனால் கதையின் ஒரு பகுதிதான் இது. அதன் பிறகும் மதுரை மீனாட்சியின் வசமே இருக்கிறது.

ஆம். திருமணத்திற்குப் பின்னர் சொக்கர் என்று அழைக்கப்படும் சிவன் மீனாட்சியின் கணவர்தானே தவிர, மதுரையின் அரசர் அல்ல. என்றென்றும் மீனாட்சியே மதுரையின் அரசி. இந்த தனித்துவம் இந்தியாவில் வேறு எந்த தெய்வத்துக்கும் கிடையாது.

ஆதித் தாய்வழிச் சமூகத்தின் பிடி, இம்மண்ணை தனது பண்பாட்டில் இன்றளவும் இறுகப் பிடித்து வைத்துள்ள இக்கதையை ஏங்கெல்ஸ் அறிய நேர்ந்திருந்தால் மகத்தானதொரு பரிணாம விளக்கத்தை அளித்திருப்பார். மதுரையின் இலக்கிய அடையாளம் மார்க்சியத்தின் பேரிலக்கியங்களையும், உலக அறிவுப் பரப்பையும் சென்றடைந்திருக்கும்.

இந்நேரத்தில் இன்னொரு முக்கிய செய்தியையும் இங்கே பதிவு செய்கிறேன். மீனாட்சி அம்மன் கோவிலில் 410 கல்வெட்டுக்கள் உள்ளன. அவற்றில் முழுமையான பாடலோடு இருப்பது 78 கல்வெட்டுக்களே. அதில் 77 கல்வெட்டுகள் தமிழ் கல்வெட்டுகள். ஒன்றே ஒன்று மட்டும்தான் சமஸ்கிருத கல்வெட்டு.

சமஸ்கிருதம்தான் உலகின் மூத்த மொழி, வேதப்பண்பாடே இந்தியப் பண்பாடு என்று இடைவிடாமல் கூவிக்கொண்டிருக்கும் இந்துத்துவா கூட்டத்துக்கு மதுரையிலிருந்து உரக்கச்சொல்வோம் தமிழே எங்கள் மொழி என. சமத்துவமே எங்கள் வழி என. அதற்கான ஆயுதமே எங்கள் இயக்கம். அதனை வென்றடையவே எமது மாநாடு.

நான் முதலிலே குறிப்பிட்டதைப்போல பன்மைத்துவத்துக்கும், சமநீதிக்கும், சமூக நீதிக்குமான மரபே இம்மண்ணின் மரபு. அதனால் தான் “உற்றுழி உதவியும், உறுபொருள் கொடுத்தும் பிற்றைநிலை முனியாது கற்றல் நன்றே” என்று மதுரையின் புலவன் சொல்லவில்லை; அரசன் சொன்னான். அதுமட்டுமல்ல, ”கீழ்பால் ஒருவன் கற்பின் மேற்பால் ஒருவனும் அவன்கண் படுமே” என்றான்.

மதங்கள் உருவாகி தெய்வங்கள் உருவானாலும், மனிதனாகி நீ முதலில் செய்ய வேண்டியது படிக்க வேண்டிய வேலையைத்தான். அதே போல எவ்வளவு ஏற்றத் தாழ்வுகளை, சாதிய படிநிலைகளை மதம் உருவாக்கினாலும் கீழ்ப்பால் உள்ளவன் கற்றால், மேற்பால் உள்ளவன் அவன் சொல் கேட்டு நட என்று உத்தரவிட்டவன் இவ்வூர் மன்னன்.

அறிவுலக வரலாறு நெடுகிலும் எத்தனையோ உதாரணங்களையும், ஆதாரங்களையும் அடுக்கிக்கொண்டே போக முடியும். ஏனென்றால் உலகின் எழுத்துக்களின் ஆதி நிலம் என்று பெருமைப்படக்கூடிய நகரம் இம்மதுரை.

ஈராயிரத்து ஐநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக எழுதப்பட்ட எழுத்துக்கள் ஒரே நகரத்தில் பத்துக்கும் மேற்பட்ட இடத்தில் கிடைப்பது உலகிலேயே மதுரையில் மட்டும்தான். எனவேதான் இதனை எழுத்துகளின் ஆதி நகரம் என்றே சொல்கிறோம்.

அதனாலேயே இந்நகரம் எழுத்து சார்ந்தும், அறிவு சார்ந்தும், அன்பு சார்ந்துமே தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டுள்ளது. எழுத்தாலும், அறிவாலும், அன்பாலும் சூழப்பட்ட மதுரை தன் இயல்பாலேயே மார்க்சியத்துக்கு இணக்கமாக உள்ளது.

ஆண்டவனே ஆனாலும் அதிகாரத்துக்கு அஞ்சமாட்டேன், எனது விமர்சனமே சரியானது என வாதிட்ட நக்கீரன் நம்மவன் இல்லாமல் யாரவன்?

அபலைப் பெண்ணாக உள்நுழைந்து அறச்சீற்றத்தோடு கொதித்தெழுந்து “தேரா மன்னா” என்று கர்ஜித்தது இன்றைய மோடி வரை பொருத்தமாக எதிரொலிக்கிறதே, அவளன்றோ நம் தோழி!.

வைகையில் வெள்ளம் கரை புரள, ஊரே பதற்றத்தோடு ஓடிக்கொண்டிருக்கும்போது எவ்வித பதட்டமுமின்றி தனது பணியைச் செய்து கொண்டிருந்த வைராக்கியமேறிய வந்திக்கிழவி நமது தாயல்லாமல் யாரின் தாய்?

“உறுபசி நீக்கலே உயர் அறம்” என்று செயல்பட்ட அறச்செல்வி மணிமேகலையின் குரல்தானே, “பட்டினிக்கொடுஞ் சிறைக்குள் பதறுகின்ற மனிதர்காள், பாரில் கடையரே எழுங்கள் வீறு கொண்ட தோழர்காள்” என்ற சர்வதேச கீதத்தின் ஆதி வடிவம்.

நாங்கள் கம்யூனிஸ்ட்டுகளின் வரலாற்றை மதுரையிலிருந்து துவக்கவில்லை; மதுரையின் வரலாற்றை கம்யூனிஸ்ட்டுகளிடமிருந்து துவக்குகிறோம். சமத்துவமே இம்மண்ணின் மொழி, பெண்ணுரிமையே இம்மண்ணின் குரல், ஆதிக்க எதிர்ப்பே இம்மண்ணின் அடையாளம். இதனைக் கொண்டு எம் எதிரியை வெல்வோம் என சூளுரைக்கவே இம்மாநாடு.’

பதிவு: ராஜசங்கீதன்