அசுரன் – விமர்சனம்

அதேசமயம், முதலாளி வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த அனைவருமே கெட்டவர்கள் எனக் காலம் காலமாகச் சொல்லப்பட்டு வந்த பொதுக் கருத்தியலை உடைத்தெறிந்து, அதிலும் சில நல்லவர்கள் இருக்கின்றனர் என்பதைப் பஞ்சாயத்தார் மூலம் காட்டியிருக்கிறார் வெற்றிமாறன்.

உழைக்கும் வர்க்கம் பொருளாதார ரீதியாக உயர்ந்துவிட்டால், மற்ற அனைத்திலுமே உயர்ந்துவிடுவார்கள். எனவே, அவர்களைப் பொருளாதார ரீதியாக உயரவிடாமல் செய்துவிட்டால், காலம் காலமாக அவர்களை அடிமையாகவே வைத்திருக்கலாம் என்பதுதான் முதலாளி வர்க்கத்தின் திட்டம். அதனால்தான், ஏதோவொரு காரணம் சொல்லி, குறைந்த விலைக்கு அவர்களிடம் இருந்த நிலங்களைப் பிடுங்கிக் கொண்டது முதலாளி வர்க்கம். இந்த 21-ம் நூற்றாண்டிலும் இதுதான் தொடர்கிறது. சமீபத்தில் ஒரு கிராமத்தில் உள்ள தாழ்த்தப்பட்டவர்களின் வீடுகளைக் குறிப்பிட்ட சமூகத்தினர் அடித்து நொறுக்கியது நினைவிருக்கலாம். எனவேதான், தனுஷின் இளம்வயதிலும் சரி, முதிர் வயதிலும் சரி… உழைக்கும் வர்க்கத்தின் நிலம் பிடுங்கப்படுவதை அடிப்படையாக வைத்து சமூகத்தின் அடிநிலைப் பிரச்சினையைத் தெளிவாகக் காட்டியுள்ளார் வெற்றிமாறன்.

வெற்றிமாறனோடு இணைந்து இந்தப் படத்தின் திரைக்கதையை மணிமாறனும், வசனங்களை சுகாவும் எழுதியுள்ளனர். ஒரு படம் பார்க்கும்போது, ‘நமக்கும் இப்படி நடந்துருக்குல்ல’ என்று கடந்த காலத்துக்கோ அல்லது ‘நமக்கும் இதுமாதிரி நடந்தா நல்லாருக்கும்ல’ என புனைவுலகத்துக்கோ அழைத்துச் செல்வது பொதுவான இயல்பு. ஆனால், திரைக்கதையைத் தாண்டி இம்மியளவு கூட நம்மை யோசிக்க விடாமல் கட்டிப்போட்டு வைத்திருக்கிறது திரைக்கதை.